Art Life Communication
Έγραψαν για μας
http://www.inews.gr/101/gynaikon-pathi.htm
http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.article&id=14840
http://www.polispress.gr/lang/gr/archives/112513
http://www.mykosmos.gr/loc_mk/ekdilosi.asp?ID=23221
https://twitter.com/#!/protagongr/status/197599997460615168
http://www.monopoli.gr/component/k2/itemlist/category/48-theatre?start=12
Κριτική του κοινού
-Τα "Πάθη" των γυναικών, μια ποιοτική θεατρική
παράσταση σε μορφή εγκατάστασης στο χώρο, με την εξαίρετη σκηνοθεσία της Μαρίας
Φραγκή και την καταπληκτική ερμηνεία από τις : Σάντυ Σπυρίδη, Τερψιχόρη Γκιόκα,
Νικολέτα Γκριμέκη (κίνηση), Βασιλική Αντωνάκη (μουσική-νέι), Σαλώμη Μακαρονίδου
(εικαστικά-κατασκευές) και Αλεξάνδρα Ξύδα (βίντεο). Σε έναν ιδιαίτερο χώρο του
Απολλώνιου Ωδείου, που θυμίζει άλλες εποχές, δίνεται η δυνατότητα στον θεατή να ταξιδέψει στο παρελθόν και να πληροφορηθεί
για τη θέση της γυναίκας, τα πάθη, τις προλήψεις αλλά και τη σκληρή στάση της
τοπικής κοινωνίας, με τη μοναδική και αναλλοίωτη γλώσσα του μεγάλου Έλληνα
συγγραφέα.
Αξίζουν πολλά συγχαρητήρια στους συντελεστές αυτής
της υπέροχης παράστασης!!!!
Καφφέ Βασιλική , εκπαιδευτικός
- Maria, je viens de regarder tes photos, elles sont
superbes ! Βravo à toi, à tes
comédiennes, à la photographe !
j'espère que vous avez eu du succès!......Sylvie Montlahuc,Συγγραφέας-Σκηνοθέτης
- Ήταν μια πολύ καλή παράσταση: πρωτότυπη, ατμοσφαιρική, δύσκολη στην εκτέλεση γιατί απαιτούσε ομαδικό συντονισμό λόγου και κινήσεων. Συγχαρητήρια! Στέλλα Αντωνοπούλου
- Την Παρασκευή 4/5/2012, στο Πολιτιστικό Κέντρο του Απολλώνιου Ωδείου πραγματοποιήθηκε το τρίτο μέρος μίας ενδιαφέρουσα εκδήλωσης με θέμα το έργο του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη. Παρακολουθήσαμε ομιλίες από την κα Χαριτίδου Γεωργία που με προσιτό τρόπο παρουσίασε στο κοινό, τρόπους προσέγγισης τού έργου τού μεγάλου μας συγγραφέα. Έγινε αναφορά στη γυναικεία μορφή μέσα στα Αθηναϊκά διηγήματα του Παπαδιαμάντη, αλλά και στο πώς ο συγγραφέας μέσα από το έργο του, επιλέγει να δίνει το δικό του προσωπικό στίγμα σε κοινωνικά ή ηθικά ζητήματα, με τρόπο εξαιρετικά διακριτικό. Παρατηρούμε ότι εντέχνως καλύπτει το σημαντικό μήνυμα, ερεθίζοντας τον αναγνώστη να αναλάβει μόνος του τους προβληματισμούς.
Κατά τη διάρκεια των ομιλιών υπογραμμίστηκε στο κοινό πως ο Παπαδιαμάντης παραμένει στις μέρες μας επίκαιρος και αληθινός, με αφορμή το έργο της Λότης Πέτροβιτς, «Καναρίνι και Μέντα» στο οποίο συναντάμε ατόφια κομμάτια από το κείμενο του Παπαδιαμάντη «Η φωνή του Δράκου», παραλληλίζοντας την ιστορία του δικού της ήρωα, με εκείνη του .Οι δύο ήρωες αντιμετωπίζουν παρόμοια κοινωνικά ηθικά προβλήματα, που απαντώνται στις κοινωνίες διαχρονικά.Ακολούθησε θεατρική αφήγηση με τον Καράτσιαλο Κωνσταντίνο στο έργο «Ως Καπνού Σκιά», και αμέσως μετά η θεατρική απόδοση του Διηγήματος «Ο Ξεπεσμένος Δερβίσης».
Από την παρουσίαση της ΣΤΡΟΦΗΣ "Ο ξεπεσμένος δερβίσης"
Στην παράσταση συμμετείχαν εκπαιδευτικοί πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, που είχαν την ευκαιρία μέσα από της συναντήσεις Εκπαιδευτικού Προγράμματος [Δημιουργική Ανάγνωση και Μεταγραφή του Αφηγηματικού Λόγου- Κείμενο και σκηνική απόδοση] , με θέμα προσεγγίσεις στο έργο και τη ζωή του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, να εμπλουτίσουν δημιουργικά τις γνώσεις τους. Μια διαδικασία που τα οφέλη της τελικά καρπώνονται κυρίως οι μαθητές. Τη διδασκαλία και σκηνοθετική φροντίδα είχε η Μαρία Φραγκή. Στο σκηνικό εγχείρημα «Ο Ξεπεσμένος Δερβίσης», είδαμε την προσπάθεια έξι εκπαιδευτικών να αποδώσουν την καρτερικότητα και τη γλυκύτητα του Δερβίση , την οποία ανέπτυξε προκειμένου να αντεπεξέλθει στην ένδεια και την απερίσκεπτη σκληρότητα που τον περιέβαλε. Η μονοτονία και οι επαναλήψεις ειδοποιούν το θεατή για την ασκητική μορφή που θα συναντήσει στο Δερβίση. Το νάι (μουσικό όργανο) που στα χέρια του Δερβίση αποκτά ψυχή, είναι το νάζι, το παράπονο και η προσμονή που ο ευγενής δεν αφήνει παρά στο ελάχιστο να φανερωθούν. Ίσως κάποιες φορές ...μόνο....μέσα από τη μουσική ή μέσα από τη χειρονομία ως στάση ζωής.
Το έργο κλείνει αφήνοντας τους θεατές να παρακολουθούν μόνο έξι σβούρες, όσες και οι ηθοποιοί, να στροβιλίζονται μέχρι να σιωπήσουν όλες. Μαζί τους έρχονται να χορέψουν και οι Δερβίσηδες και καθώς χορεύουν, θυμόμαστε τα λόγια μέσα από το έργο: Ο κόσμος είναι σφαίρα και γυρίσει. Χαρά σ’ αυτόν που ξέρει και τον γυρίζει τον κόσμο αυτόν. Στροβιλίζονται, μέχρι να σιωπήσουν με μια υπόσχεση... Ακριβώς όπως μας εγκαταλείπει το κείμενο του Παπαδιαμάντη. Η σιωπή και η αφάνεια είναι εκείνα που χαρακτηρίζουν τον Δερβίση. Τέτοιος είναι και ο χαμός του.
Στο τέλος της ημέρας το κοινό μεταφέρθηκε στο Απολλώνιο Ωδείο στην Αριστοτέλους, και παρακολούθησε
την παράσταση «Γυναικών Πάθη» σε σκηνοθεσία Μαρίας Φραγκή.
Η παράσταση δόθηκε με εξαιρετικά πρωτότυπο τρόπο, συνδυάζοντας απόλυτη προσήλωση στη γλώσσα του συγγραφέα, αλλά και στο ύφος του, πράγμα που θυμίζει και πάλι, το πόσο μοντέρνος είναι τελικά ο Παπαδιαμάντης.
Όλοι όσοι είχαμε τη χαρά να βρεθούμε σε αυτό το πολιτιστικό γεγονός στην προεκλογική Αθήνα, αγκαλιάσαμε τη μορφή του Παπαδιαμάντη, κοιτώντας το χαρακτήρα και το έργο του, από διαφορετικές σκοπιές. Οι εισηγήσεις αλλά και τα θεατρικά, μάς βοήθησαν να κατανοήσουμε κατά το δυνατόν την εποχή του, τις ευαισθησίες του, να αφουγκραστούμε τα μηνύματά του.
Παρόμοιες εκδηλώσεις είναι αξιόλογες γιατί μπορούν να επηρεάσουν θετικά τον
καθένα από εμάς ξεχωριστά, αλλά και το ευρύτερο περιβάλλον μας. Θα νοιώθαμε πιο ανακουφισμένοι αν μας δίνονταν συχνότερα τέτοιες ευκαιρίες.
Χρειαζόμαστε περισσότερο πολιτισμό!
Κατερίνα Τσέλου